Leuk ideetje voor een bourgondisch lekkere kerst!

5 voedingsfeiten, wat is waar?

Het hele internet staat vol met voedingsadviezen en iedereen weet het beter. Soms worden er dingen door elkaar gehaald en uiteindelijk kunnen we door de hoeveelheid bomen het bos niet meer zien. In dit artikel zal ik je een aantal voedingsfabels voorleggen.

Voeding feit nr.1: Chocola is slecht voor je
De meeste vrouwen voelen zich schuldig als ze weer eens een reep chocolade hebben gegeten. Dit hoeft absoluut niet het geval te zijn. Chocolade is per definitie niet ongezond, het is een natuurproduct. Alleen bewerkte chocolade is relatief slecht voor je (melk, hazelnoot etc). Als je van chocola houdt is het verstandig om alleen maar pure chocolade te eten. Dit is goed voor je hart, je huid, je cholesterol en je bloeddruk!

Voeding feit nr.2: Te veel zout slecht voor je bloeddruk
Te veel zout is slecht voor je bloeddruk. Door te veel zout zal je bloeddruk gaan stijgen. Maar wat de meeste mensen niet weten is dat wanneer je te weinig zout binnenkrijgt, dat je averechts kan werken. Een hele lage bloeddruk. Ook hierbij geldt weer: Alles met mate!
Voeding feit nr.3: Teveel eiwitten zijn slecht voor je!
Mensen die vaak naar de sportschool gaan nemen vaak meer eiwitten dan gemiddeld. Dit is nodig omdat eiwitten nodig zijn voor de spieropbouw. Het gerucht gaat dat wanneer je teveel eiwitten neemt, dat dit slecht voor je nieren is. Dit is absoluut niet het geval. Teveel eiwitten zijn niet schadelijk voor je nieren.

Voeding feit nr.4: Sportdrank na het sporten
Als je veel sport, weet je dat er een aantal sportdrankjes op de markt zijn, die beweren dat ze goed zijn voor je spieropbouw wanneer je ze direct na het sporten nuttigt. Deze drankjes zijn inderdaad erg goed voor het aanvullen van je “waterpeil” maar ze zijn ze kunnen onmogelijk de nodige animo-zuren bevatten die je nodig hebt om je spieren geheel te herstellen.

Voeding feit nr.5: “Minder vet” vermelding op producten
Steeds vaker loop ik in de winkel en zie ik op erg veel producten de melding staan dat er in het product minder vet zit dan voorheen. Vaak is dit feitelijk ook zo (anders mogen ze dit er niet op zetten) maar wat men niet weet is dat wanneer er minder vet is zit, de suiker niveau’s zijn gestegen. Vaak is dit alsnog niet goed voor je omdat dit vaak slechte suikers zijn. Dit is een oude marketing truc, die tot op heden nog steeds blijkt te werken bij de meeste consumenten.
Balans en voeding staan naast elkaar
Er is veel gezonde voeding te koop, maar er is nog veel meer ongezonde voeding te koop. Het belangrijkste wat je moet onthouden is, is dat je een goede balans vindt tussen gezond en ongezond eten. Het is helemaal niet erg om af en toe eens te “snacken”, maar je moet er geen gewoonte van maken. Als je bewust bent van de voedingsmiddelen die je neemt, ben je al een heel eind.

Balans vinden is niet moeilijk, alleen je bent vaak niet bewust van de voedingsmiddelen die je tot je neemt. Vaak is het zo dat je wel de “gezonde” voedingsmiddelen bewust eet, maar het ongezonde “voer” wordt snel vergeten. Daarom is het verstandig om en stil bij te staan wat je eet!
Schrijf het desnoods op!

Verrassend leuke ideetjes voor de feestdagen.

Wat is een Zalmforel?

Ben jij, net als ik ook zo dol op Zalmforel?...

Hij is heerlijk maar sprookjesachtig nep.

Ook de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit  (NVWA)zegt dat zalmforel bestaat niet. Sterker nog, de NVWA zegt dat artikelen met deze naam niet eens verkocht mogen worden, omdat de naam zalmforel niet goed gekeurd is. Hoe komt het dan dat zalmforel overal verkrijgbaar is?

Volwassen zalm eet in het wild kleine visjes, zoals haring, of krill. Krill lijkt op een garnaal en kan ook een beetje een rood-roze kleur hebben. Zalm eet in de natuur zoveel krill, dat zijn vlees de kleur krijgt waar het om bekend staat: zalmroze. Zalm die geen krill eet, is gewoon grijs. Dus het vlees van kweekzalm zou helemaal niet zalmroze moeten zijn, want daar eten ze geen krill. Toch is een kweekzalm net zo roze of misschien zelfs nog rozer dan een wilde zalm. Hoe kan dat nou weer?

In 1972 wist professor Basil Weedon deze kleur uit een krab te halen. Krab is in het Grieks asta. Daarom gaf hij de nieuw gevonden kleurstof de naam astaxanthine. Natuurlijk vond de industrie het te veel moeite om kleurstof uit krabben te halen. Om deze reden werd op zoek gegaan naar een alternatief. Dit alternatief werd gevonden in aardolie. Kleine stukjes aardolie worden bij elkaar gevoegd en tadaaa: astaxanthine!

Een zalm is geen zalm, als hij niet roze is. Toch? Dus kweekzalm krijgt lekker veel synthetisch astaxanthine te eten om mooi roze in de winkel of viskraam te kunnen liggen.

De industrie zou de industrie niet zijn, als ze niet iets zou vinden om mensen nog lekkerder te maken voor een product. Want wat je met kweekzalm kunt, kun je natuurlijk ook met forel. Jawel, zalmforel is gewoon een ordinaire regenboogforel.

De Keuringsdienst van Waarde bracht een bezoek aan een biologische zalmforelkwekerij in Frankrijk. Hij had zijn best gedaan om ook bij niet-biologische kwekerijen binnen te komen, maar was daar niet gewenst. Hoe zou dat toch komen…

In deze biologische zalmforelkwekerij kregen de vissen een mengsel van vismeel, visolie, graan (sinds wanneer eten vissen graan??) en astaxanthine. Heel veel astaxanthine, maar dan wel de natuurlijke vorm. Als dit de gang van zaken is in een biologische kwekerij, wil ik niet eens weten hoe het er aan toe gaat in een niet-biologische kwekerij.

Je hebt dus regenboogforel en je hebt zalm. Hoewel regenboogforel behoort tot de familie van zalmen, is er een aardig verschil in prijs. Regenboogforel kost een Euro of vijf per pond. Zalm kost bijna het dubbele. Wat zou het opleveren, als je deze twee op magische wijze kon laten ‘paren’? Een tussenin-prijs uiteraard. Iedereen wil wel wat meer neertellen voor zo’n bijzondere vis.

Om te testen of er verschil is in smaak tussen zalm en zalmforel, gingen we met beide naar een topkok met 20 jaar ervaring op het gebied van visbereiding. We lieten de kok beide stukjes vis bereiden. Zowel de kok als wij kregen van ieder stukje vis een hapje, geblinddoekt. De kok met zo ontzettend veel ervaring met vis kon de forel niet van de zalm onderscheiden. Hoe moeten wij dat dan ooit kunnen doen?

Aan de buitenkant ziet het er uit als een forel, maar vanbinnen is het net zalm en het smaakt ook nog naar zalm. Maar in feite is het een vuilnisbakkenvis gekleurd met stukjes aardolie. Balen! 

Ik vind het nog best lekker ook. Weer een stapje wijzer. 

Volgende keer gewoon 2 regenboogforellen kopen.